ÖZCAN PURÇU: VATANDAŞIMIZIN VE ÖZELLİKLE ROMAN VATANDAŞLARIMIZIN GERÇEK GÜNDEMİ YOKSULLUK !

Dünya Bankası verilerine göre Türkiye’de 1 buçuk milyonluk yeni bir yoksullar katmanı oluştu!. İşsiz sayısı ve iş kaybı Eylül 2020’de 10 Milyon’a yaklaştı! Ümitsiz işsizlerin sayısı da yine son 1 yılda 630 bin’den 1 milyon 402 bin kişiye yükseldi! Özellikle Pandemi sürecinde ücretsiz izin, esnek ya da kısmi çalışma yöntemleriyle işçi ve emekçiler açlığa terk edilirken diğer tarafta sermayeye yönelik ardı ardına yardım paketleri açıklandı! İşçiler ise ücretsiz izin adı altında günlük 39.24 lira verilerek açlık sınırının altında yaşamaya zorlandı.

Türkiye, 2019’da diğer ülke vatandaşlarına yaklaşık 58 milyar lira yardım yaptı. Pandemi döneminde Akp iktidarı yurtiçinde ihtiyaç sahiplerine yeterli desteği vermezken, aynı dönemde yurtdışına yapılan nakdi yardımları 100 Milyon lirayı aştı. Uluslararası yardım politikasından anladıkları bu! Kendi ülke vatandaşı açken, yoksulken, ihtiyaç sahibiyken dışarıya kaynak göndermek! Vatandaşını aç bırakmak! Tunus’a verilen 5 Milyon dolarlık hibe, Somali’nin 3 Buçuk Milyon Dolarlık imf borcunun ödenmesi ve 165 ülkeye yapılan covid 19 yardımları, daha niceleri…

İşsizlik ve yoksulluk artık yerini derin yoksullaşmaya ve açlığa bıraktı. TL yanlış politikalarınızla gün geçtikçe değer kaybediyor. Önceden Roman vatandaşlarımızın yoksulluğundan bahsederdim, artık tüm ülke vatandaşlarımızın yoksulluğundan, Roman vatandaşlarımızın ise açlığından bahsediyoruz. Evet açlar! Türkiye’de 5 milyona yakın Roman vatandaşımız yaşamakta. Hayatları boyunca eğitim, sağlık, barınma, önyargı ve ayrımcılık sorunlarıyla karşı karşıya kalarak hayatlarını idame ettirmeye çalışıyorlar!

Daha çok yakın bir zamanda ziyaret ettiğim Roman mahallelerimizde gördüğüm manzara tüylerimi ürpertti. Devlet o mahallelere hiç girmemiş.  Elektrik yok, su yok, okul yok okul! Çocuklar okuma yazma bilmiyorlar. Akpli Belediye çöpleri bile toplatmıyor. Rezillik içinde resmen orta çağ hayatı yaşıyorlar!

Roman vatandaşlarımız zaten güvenceli işlerde çalışmıyorlar. Genel olarak müzisyenlik, çiçekçilik, sepetçilik yaparak; sokak ekonomisi üzerinden geçimini sağlayan dar gelirli Roman vatandaşlarımız pandemi ile beraber derin yoksulluğa ve açlığa mahkûm edilmiş durumdalar.

Pandemi sürecinde işletmeleri kapatılar ama hiç düşünmüyorsunuz bu işletmelerin çalışanları ve dolayısıyla aileleri ne yapacak! Çalışanı, aşçısı, şefi, müzisyeni… Özellikle Roman müzisyenler evini geçindiremez hale geldiler, enstrümanlarını satıyorlar, o kadar zor durumdalar ki 1 günlük yiyecekle 1 hafta idare etmeye çalışıyorlar. Birçok müzisyen dayanamayıp intihar etti! Onuruna yediremediler bu ülkenin vatandaşı iken bu kadar görmezden gelinmeyi…

Roman vatandaşlarımızın yaptığı diğer işler de pandemi sürecinde yapılamaz hale geldi. Sepetçilik bitti, çiçek satışı yapılamıyor, sokak ekonomisi yok.! Roman mahallelerinde şu anda işsizlik oranı %97. Pandemi süreciyle beraber yoksulluktan yakınan iş isteyen, Roman vatandaşlarımız artık açlıktan yakınıyor! Artık iş değil, aş istiyorlar! Zaten pandemi öncesi normal şartlarda bile yoksullukla mücadele eden Roman vatandaşlarımız pandemiden sonra devletin umursamazlığı ile açlık, intihar ve ölümün eşiğindeler. Hükümet yaşananlara kayıtsız kalıyor, yoksul mahallelerde sosyal devletin zerresi dahi hissedilmiyor, vatandaş kendi çaresizliği ile başbaşa bırakılmış durumda!

Bu iktidar sadece ekonomi de değil insan hakları icraatların da da sınıfta kaldı. Her geçen gün bir adaletsizlikle ve bir insan hakları ihlali ile karşılaşıyoruz. Ayrımcılık had safhada. Özelikle Roman vatandaşlarımıza yapılan ayrımcılığı bu ülkede ne Suriyeliler ne de diğer mülteciler yaşıyor!

8 NİSAN DÜNYA ROMANLAR GÜNÜ OLARAK KABUL EDİLMELİDİR

Şimdi bir kanun teklifi verdim. İstedim ki bu ayrımcılığı aradan kaldıralım artık! Dünyanın birçok yerinde 8 Nisan Dünya Romanlar günü olarak kutlanıyor. Neden 5 milyona yakın Roman nüfusu olan ülkemizde Romanlar günü kutlanmasın. Bizler bu ülkenin vatandaşlarıyız.

8 Nisan Avrupa’da ve dünyada Roman toplumunun sorunlarının tartışıldığı, kültürlerinin korunmasına yönelik görüşlerin ortaya atıldığı bir gün olarak kabul görüyor. Türkiye’de de yüzyıllardan buyana Selçuklu, Osmanlı dönemlerinde de bir arada yaşadığımız, ülkemizin öz vatandaşı olan bu vatansever kadim topluluğumuza hediye olarak sunabileceğimiz bu gün çok anlamlı ve değerli olacaktır. Bu bağlamda Türkiye’de de artık 8 Nisan’ın Romanların, sosyal sorunlarının konuşulduğu, çözüm önerilerinin geliştirildiği ve Roman kültürünün yaşatıldığı bir gün olarak kabul edilmelidir. Bu yasa teklifi ile de ülkemizin bu konudaki çalışmalarına olumlu katkılar sağlayacağı için 8 Nisan Dünya Romanlar Gününün, ülkemizde de “Dünya Romanlar Günü” olarak kabul edilmesinin sağlanması amaçlanmıştır.