İzmir’de gündem o kadar hızlı akıyor ki…
Her gün bir başka tartışma, her saat yeni bir polemik. Her konuya yetişmeye, fikir beyan etmeye çalışıyorum ama doğrusu bu hız bazen nefes aldırmıyor.
Yine de… CHP İzmir İl Başkanı Şenol Aslanoğlu’nun Mahmut Tanal’la birlikte lüks bir Mercedes Vito içinde devrimci marş söyleyerek yaptığı o “anı paylaşımı” var ya…
Ve ardından AK Parti Genel Sekreteri Eyyüp Kadir İnan’ın bu videoya yazdığı o cümle…
“CHP solculuğu, devrimci marşları Mercedes Vito’da söyleme sanatıdır.”
İşte bu pası, topa vurup 90’a takan bir gol gibiydi.
Bu golü görmezden gelmek mümkün değil!
Çünkü artık devrimcilik bile konforun içinde yapılıyor.
Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının idam yıldönümünde, onların adını anarken bile bir sahne performansı tadı var bu görüntülerde.
Oysa Deniz’lerin devrimciliği; idam sehpasında bile baş eğmeyen bir ruhun adıydı.
Bugünün “devrimcileri” ise deri koltukta yaslanmış, cep telefonu kamerasına poz veriyor.
CHP İzmir İl Başkanı’nın, İzmirli işçiye, emekçiye, yoksul mahallelere, öğrenciye ne anlatmaya çalıştığını anlamak güç.
“Biz halktan yanayız ama halk gibi yaşamayız” mı demek istiyorlar?
Bu neyin devrimciliği? Bu neyin mücadelesi?
Solculuk bir kostüm değildir.
Devrimci marş, bir story efekti değildir.
Deniz’lerin yürüdüğü yol, darağacına çıkıyordu. Bugünkülerinki… Mercedes Vito’ya.
Kusura bakılmasın ama bu görüntü, CHP’nin neden halkla arasına mesafe koyduğunu gösteren yeni bir işarettir.
Lüks araçların içinden yapılan halkçılık, halkta karşılık bulmaz.
Siyasetçinin yaşayışı, söylediği sözün meşruiyetini belirler.
Siz koltukta otururken marş söylerseniz, halk ayakta kalmaya çalışırken dinlemez bile.
Bu bir polemik değil; bu, sol adına yapılan ucuz gösterilere bir tepkidir.
Bu, vitrine konmuş devrimciliğin alay konusu olduğunun belgesidir.
Deniz Gezmiş bir yere yürüyordu.
Siz sadece görüntüye oynuyorsunuz.