Erken ve dahi baskın seçime günler kaldıkça netleşen ve bu gün tam olarak ortaya çıkan resme bakınca ben 7 Haziran tablosunu görüyorum.

Meral Akşener’in yaklaşık iki yıl önce başlayan muhalif tavrı en sonunda karşılık buldu ve İYİ Parti kuruldu. İyi Parti önceleri iktidar partisi ve yöneticilerinin dikkatini çekmese de CHP’nin fazlasıyla dikkatini çekti.

İnandırıcılığı olmayan Kemal Kılıçdaroğlu’na karşı yön ve yer arayan ana akım muhalefet Meral Akşener etrafında toplaşmaya başlayınca iktidarın da dikkatini çekti. Zaten tabanı oluşturan muhalif Ülkücü kesim MHP ile bağlarını koparıp tası tarağı toplayıp İYİ Parti saflarına dahil olmuştu.

Tüm bunlar yakın zamanın söylemler ile konsolide edilmeye çalışılan halk kesimlerinin elden gitmesi anlamına geldiği için çok sesi çıkan bir muhalife ihtiyaç hasıl oldu. Bir ara bu rolü Temel Karamollaoğlu üstlense de sanırım işler kontrol dışına çıkacak diye inceden bir müdahale olduğu kanaatindeyim.

Ana muhalefet el değiştirmek üzereyken bu işe müdahil olunduğu pek aşikar ortada. TRT’nin tehdit edilmesi ile üçaşağı beş yukarı medyada yer bulan Akşener iyice görünmez oldu.

Recep Tayyip Erdoğan düşmanlığına sıkıştırılmak istenen muhalefet belki kendini tehdit altında hisseden kesimlerce geniş katılımlı muhalefeti doğuracakken şimdi tekrar Erdoğan karşıtlığına sıkıştırıldı. Bu ülkede lider eksenli karşıtlık ancak çatışmayı ve tarafların daha sert  tavırlar ile bir araya gelmesini sağlar.

Doğuştan laf ebesi olan ve taşı cebinde gezen lider tipi umudunu kaybetmek üzere olan halk kesiminde bir karşılık bulamaz ancak suyu bulandırır.

İktidar partisini de çok iyi tanıyan birisi olarak defalarca şahitlik ettiğim ve Ak Parti yöneticilerinden işittiğim adam gibi bir muhalefet olsaydı belki de hata olabilecek bir çokduruma düşmezdik söylemlerini en ciddi mahfillerde duydum. Bu söylem memleketin iktidar mensuplarınca bile nelere özlem duyulduğunun en önemli tespitidir.

Ekmeleddin İhsanoğlu adaylığında olduğu gibi 7 Haziran seçimleri sonucu koalisyon kurmak için yeterince çaba göstermemiş olan ana muhalefetten gelen her önerme içinde soru işaretlerini barındırır.

Canlı bir örnek olarak kafalara kazınacak bir analiz yaparsak ,son güne kadar adaylıktan çekilmeyerek bir başkasının çıkmasının önünü kesen İZTO eski başkanı Ekrem Demirtaş yaptığı tavşan adaylıkla dini, milli veya benzeri hiçbir vasfı bulunmayan Mahmut Özgener’i üstelik de iktidarın adayıymış gibi sunup seçimleri kazandırması bana  olayın inceden bir tavşan adaylık süreci olacağı kanaatini veriyor.